Beleggers lijken er wat laconiek onder te worden. Trump dreigt voortdurend, wordt ervaren als een ongeleid projectiel, maar op het moment suprême sluit hij wel deals. Mensen die hij echter gevraagd heeft hem daarbij te ondersteunen wisselen nog sneller dan de melktandjes bij peuters. Hoe je het ook wendt of keert, president Trump is buitengewoon vindingrijk in het vinden van aanleidingen om een nieuw ‘conflict’ aan te gaan. Hierbij schuwt hij niets of niemand en zelfs trouwe bondgenoten worden met regelmaat van de klok de maat genomen. Op het wereldpolitieke vlak is het al geruime tijd erg onrustig. De VS en China hebben inmiddels jegens elkaar stevige handelsmaatregelen genomen. Oog om oog, tand om tand, luidt het credo blijkbaar. Volgens de agenda van Trump staat ons nog het nodige te wachten. Op de financiële markten neemt de onrust toe, maar is er van paniek zeker nog geen sprake. Daarbij kan president Trump ook op begrip rekenen omdat er in veel gevallen inderdaad sprake is van onevenwichtige handelssituaties.

Brengt deze “trein” in China een mogelijke oplossing?

Mogelijk zijn de vele positieve economische berichten de reden voor de relatieve rust op de financiële markten. Zo viel de economische groei in de VS in het vierde kwartaal 2017 0,4% hoger uit dan eerder gerapporteerd en daalt de werkloosheid er harder. In Europa is het economisch herstel eveneens robuust en is het consumenten- en producentenvertrouwen verder gestegen. Bedrijven investeren weer volop en de vraag herstelt, waardoor de productiviteit verder toeneemt. De werkgelegenheid heeft zowel in de VS als in Europa een grote vlucht genomen en het fenomeen personeelstekort komt steeds vaker op de agenda te staan. De economische groei loopt mede hierdoor geleidelijk tegen haar grenzen aan.

De vraag die beleggers regelmatig bij ons neerleggen is of er nog steeds reden voor optimisme is. Onder deze vraag ligt vaak de wens om meer houvast te willen op en/of vertrouwen te mogen hebben in de toekomst. Helaas zullen wij deze houvast nooit nadrukkelijk kunnen bieden. De toekomst wordt door extreem veel factoren bepaald. Daarbij komt dat op ons werkgebied er altijd wel wat aan de hand is. Is het niet politiek, dan is het wel economisch. Is het niet sociaal-maatschappelijk, dan is het wel klimatologisch. Is het niet geopolitiek dan is het wel handelstechnisch.

Recent zijn wij verrast door positieve geluiden over een mogelijke ontmoeting tussen de VS en Noord-Korea. Rond dezelfde berichtgeving bleek Zuid-Korea de VS meer ruimte te geven voor het exporteren van auto’s, waarop Trump zijn sancties jegens dat land liet varen. De aangekondigde sancties richting Canada, Australië en Nieuw Zeeland zijn eveneens van de baan. Het kan verkeren dus.

Ander goed nieuws is ook dat de ‘soep’ van de Brexit misschien toch niet zo heet gegeten wordt als zij is opgediend. Europese landen lijken effectiever te gaan samenwerken en menig plan wordt weer met enthousiasme op de politieke agenda gezet. De politieke rust lijkt in Duitsland voor de komende jaren te zijn teruggekeerd zodat Angela Merkel en president Macron van Frankrijk hun samenwerking nieuw leven kunnen inblazen. Daarentegen geeft de verkiezingsuitslag in Italië weinig vertrouwen in het kunnen samenstellen van een effectief functionerende regering.

Of Trump het nou leuk vindt of niet, de van rol van China zal op het wereldtoneel geleidelijk aan groter worden.
Op de recente foto de huidige presidenten van Noord-Korea Kim Jong-un (links) en China Xi Jinping (rechts).

Wat ons betreft is er niemand die weet wat de nabije toekomst ons zal brengen. Escaleert de handelsoorlog tussen de VS en China of weet China met de VS toch een nieuwe handelsovereenkomst tot stand te brengen? Heeft Trump nog meer onaangename verrassingen in petto? De benoeming van John Bolton, die bekend staat als een havik, schept in dit verband weinig vertrouwen. Hoe ontwikkelt zich de spanning tussen Engeland c.s. en Rusland? Loopt deze politieke storm met een sisser af en blijft het bij grote woorden en het reduceren van het core diplomatic? Meer dan genoeg vragen en twijfelpunten. De belegger heeft het niet gemakkelijk en moet rekening houden met meer nerveuze beurzen en incidenteel wat heftigere koersuitslagen.

Peter van der Slikke Peter (1953) is de grondlegger van iBeleggen. Als gedreven leider inspireert hij zijn teamleden en klanten met presentaties en boeken over de financiële wereld.